امیرکبیر برای اینکه از روابط درباریان و روحانیون با بیگانگان مقیم کشور اطلاع پیدا کند و بتواند مأمورین وظیفه‌شناس و وطن‌پرست را از خائنان تشخیص دهد، اداره مخصوصی در تهران تأسیس کرد که کارکنان این اداره به صورت کاملا مخفیانه بر تمام امور نظارت می‌کردند از نفوذ بسیاری در سراسر کشور برخوردار شده بودند.
